هتصدقونى لو قولتلكم إن الحياه معاه مختلفه ؟
طب هتصدقونى لو قولتلكم انى باعيط عليه دلوقتى ؟
وانه واحشنى من دلوقتى ؟!
احكى الحكايه م الاول
من شهر ونص تقريبا , ابتدى البيت كله يستعد للحدث الجديد اللى هيحصل ف بيتنا
اه حدث جديد , يكسر الروتين اليومى الللى عايشينه
حدث جديد ينسى كل حد فينا اللى خانقه واللى تاعبه
زى بالظبط لو العيد داخل علينا مش هنجهزله؟
لو فرح حد من الاسره , مش هنجهزله ؟
حدث حلو اوووووووووووووى يعنى
كلنا كنا محتاجينه
وفعلا كل حد كان فيه حاجه شغلاه او مضيعه وقته ابتدى يسيبها ويتفرغ لأحسن حدث
الحدث دا يبقى :
احلى اخخخخخخخخخخخخخ ف الوجود
شـــــــــــــــــريف
تقريبا قعد اسبوعين , او اكتر كام يوم
بس كانوا حلوين اوى , كنت باصحى ادور عليه واطمن انه ف وسطنا
يااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااه الغربه دى وحشه اوى
المهم انى كنت حساه بيولد جوايا الامل اللى بدأ ينكسر
كنت تايهه , وحاول يرسينى ع الطريق الصح
مش انا بس
لأ الابتسامه والفرحه اترسمت على وش كل حد فينا
زى مايكون كان ف ايده فرشه وشغال يقلب العلامه :( للعلامه :) ههه
وكنت حاسه بابا عايز يصرخ ف الناس ويقولهم سندىىىىىىىىىى اهوه
وماما كانت مبسوطه اوى
انا واميره وساره بيبقى واحشنا احساس الاخ اوى
وبعدين كفايه انه بيقعد يناغش فينا واحده واحده وهوه رايح وهوه جاى :)
اثر فينا كلنا
وزى كل مره وهوه ماشى قعد يوصينا على بابا وماما
ومشى انهارده
وكأنهم بياخدوا جزء من جسمنا يادوب مالحقش يستقر ف مكانه جوانا
مش هارغى كتير لأنى مش عارفه اعبر
:(
