Tuesday, May 20, 2008

اليوم ودعتهم


وحشتونى جدا , يارب كلكم تكونوا تمام , على فكرة بلوجاتكم كنت متباعها بلوج بلوج بس مش عارفة الفترة اللى فاتت دى كانت عندى حالة صمت تدوينى غريب , كنت اتخنق اوى لما اكتب اليوزر نيم وماارضاش اكمل ابدا واكتب الباص ورد , زى ماتقولوا كدة كنت عندى حالة احتفاظ بالمشاعر مش عارفة والله اوصف اللى كنت حساه .

بس انهاردة بس حسيت انى عندى دفعة جامدة اوى انى اتكلم , , اصلى سلمت عليهم وودعنهم :


جايز علشان حسيت إن صفحة من حياتى طويتها او قلبتها ولازم اختم عليها واكتبها فى دفتر عمرى قبل ما يمحيها الزمن . هوه حدث عادى بس عظيم بالنسبالى , انهاردة وبعد سنة كاملة من التعب والشقاء باعلن انى اخدت الاجازة , طب وفيها ايه ماكلنا بناخد اجازات ؟؟ ( دا تعليق حد رخم بيقفل عليا وعايزنى اقفل الصفحة واقوم انام ) , بس انا بقى رخمة وهافضل قاعدة واقولكم ان الاجازة دى فعلا رااااااااااحة بعد سنة متعبة وجميلة وكل حاجة , بجد التدريس اثبت ليا مقدرة فظيعة على التحدى , تحدى الملل , تحدى الفشل , لأنى رغم انه مش مجالى إلا انى اثبت نفسى فيه والحمد لله

شعور اكتر من رائع لما كنت باسمع اولياء الامور وهما شبه بيترجونى انى ادى ولادهم السنة الجاية
, فى وليه امر قالتلى انا حساكى بجد فرصة ومش هافرط فيكى وعايزاكى تديى ابنى درس فى الاجازة , ولما رفضت بجد سمعت منها كلام جميل عنى .............جايز اكون اول مرة اعرف انه فيا ههههههههه
, وولية امر تانى قالتلى انا عايزاكى تديى لبناتى الاتنين باستثناء انك جميلة فى المادة العلمية , لأ وكمان عايزاهم يتعلموا منك الثقة بالنفس اللى عندك , عايزاهم يلبسوا زيك ويشوفوا الحياة زى مانتى شيفاها , اكيد علشان مش عارفانى كويس

ياااااااااااه على الكلام اللى يخلى الواحد واقف خجلان من الناس ومش عارف يرد , واحدة صحبتى قالتلى دول بيمشوا حالهم علشان تظبطي عيالهم , بس اعتقد إن دا كان يتقال زمان لما كانوا عيالهم معايا , دلوقتى خلاص مابقاش فى مصالح ليهم عندى علشان يقشعرونى وهما بيمدحونى كدة .

الشعور التانى اللى دفعنى برده انى اعمل البوست دا , شعورى بعيالى اخر يوم وهما ماشيين , بجد كان نفسى اعيط اوى , مش عارفة الزمن هيجمعنى بيهم تانى ؟ , ياترى ممكن اقابلهم فى الشارع صدفة ؟؟؟ طب ولو قابلتهم هيجوا يسلموا عليا ولا هيتكسفوا زى ماكنت انا باتكسف من المدرسين زمان ؟؟؟ يارب يبقوا يجوا ,, يارب فى يوم من الايام الاقى راجل كبير واكون انا عجوزة ( إن اعطانى الله العمر إن شاء الله) ويسلم عليا ويقولى ياميس انا تلميذك فلان ,, يارب فى كلامهم بعد كدة لما يتخرجوا يبقوا يذكرونى بخير , زى ما انا دلوقتى فاكرة إن ميس نادية هيه اللى اسستنى فعلا فى العربى وانا فى خمسة ابتدائى ومستر صلاح فى رابعة , ويارب ما ابقاش بالنسبالهم زى ميس فايزة بالنسبالى دلوقتى ( دمرت الانجلش بتاعى وانا فى تانية اعدادى) , ربنا يحفظهم ,
بس للأسف قعدت احفظ جملة علشان اقولهالهم اخر يوم ونسيت اقولها


الشعور التالت بقى اللى فجرنى وخلانى اعمل البوست دا فعلا , لما كنت بامضى انهاردة علشان هابدأ الاجازة , بصراحة هما لافجؤنا ولا خدونا على غفلة ولا قالولنا فى اخر اليوم اننا هنمشى انهاردة ولا اى حاجة خالص , قرف يقرفهم

قعدنا طول اليوم انا وصحابى ولا نعرف اننا هنمشى ولا اى بتاع , ونزلنا علشان نصحح ورق رابعة , وواحنا نازلين نمضى , قال ايه انتوا هتبدأوا اجازتكم انهاردة , ياحلاوة ياولادة , طب ماكنتم قولتوا من بدرى كنا ماصححناش , وكنا نقعد مع بعض اكتر ونودع بعض كما يجب ان يكون , عالم غريبة بصراحة

طبعا انا كنت مستنية اليوم دا بفارغ الصبر , بس لما بقيت ادام المفاجأة زعلت اوى , صحيح التدريس عمره ماكان رغبتى ابدا , وصحيح
غير فيا حاجات كتير اوى وللأوحش , بس اتعلمت منه حاجات حلوة اوى , واتعرفت منه على ناس زى العسل عمرى ماهنساهم ان شاء الله , استمتعت معاهم جدا , عشت سنة رغم طولها والمجهود اللى عملته فيها , بس وجودنا مع بعض كان بينسينا اى تعب , كنا ديما بنضحك فى وش بعض , كنت ابقى متنرفزة اوى فى الفصل بس تدخل منهم واحدة عليا كنت اقعد اضحك وانسى انى كنت لسة هاولع من كتر النرفزة

, كل واحدة فينا فيها اللى مكفيها , بس بنضحك فى وش بعض , وياه لما واحدة تعيط ولا يحصلها حاجة ( دماغها تخبط فى المروحة مثلا _ الكلام ليكى ياجارة _ ايه اللى طلعك على الترابيزة اصلااااااااا)كانوا بيقفوا جنبها اوى ويقرفوها لغاية لما تكره انها فى يوم قالت انها زعلانة , صحاب صحاب يعنى

هافتقدكم بجد انتوا وعيالى