Saturday, July 30, 2011

حقهم متاكل ياعينى


رمضان بالنسبالى كان عبارة عن فانوس

نحط الفوانيس كلها فى النص ونقعد نلف حواليها

كنت باتبهدل علشان كنت صغيورة

كل العيال الشريرين كانوا بيدوسوا على رجلى

بس كنت بابقى فى قمة السعادة

ونقعد نلف ونلف ويدوسوا ويدوسوا ونغنى ونغنى ونسقف ونسقف

ونعد واحد اتنين تلاته وكل الفوانيس تتفتح فى وقت واحد

لغاية ما ام احمد تتخنق مننا وتقوم جايبه جردل المية وحدفاه علينا

ياعينى على اطفال اليومين دول

غلابه .. حتى فوانيسهم هيه اللى بتغنى كأنهم عندهم شلل فى لسانهم مثلا او مش هيعرفوا يغنوا

والفوانيس مابقتش فوانيس .. دا فانوس على شكل توكتوك وفانوس كرومبوا وفانوس مش عارف ايه

حتى العليقة اللى كنا بنمسك منها الفانوس بقوا ينسوا يحطوها

واهاليهم خايفين عليهم ينزلوا علشان الدنيا مابقتش بخير

ايييييييييييييييييييييه فين ايام زمان
:)